Δεκέμβριος, ο κατατοπιστικός. [EN] December, the enlightening one

Read it in English

Δεκέμβριος. Ένας γλυκός μήνας, γεμάτος γιορτινή διάθεση και μία ακόμη ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με το εσωτερικό μας παιδί, αυτό που έζησε ή δεν έζησε όλα αυτά που ήθελε στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Αυτό που ζει, ή ακόμη δε ζει αυτό που θέλει στα χρόνια τα τωρινά. 

Τι ολοκλήρωσες και τι αφήνεις απωθημένο αυτή τη χρονιά;

Μη μαλώσεις τον εαυτό σου. Ρώτα τον απλά γιατί και συζητήστε μαζί:

“Αλήθεια, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;” 

Το 2019 για εμένα ήταν μια χρονιά παρατήρησης, με στόχους που ολοκληρώθηκαν πριν καν το διανοηθώ και άλλους που απλά έμειναν στο συρτάρι καθώς παρέα με την αναβλητικότητά μου λέγαμε: “Όχι τώρα, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος.” 

Έτσι, τώρα που έγινε και πάλι Δεκέμβριος και παρατηρώ, καταλήγω στο φετινό μου συμπέρασμα. Η πραγματική γνώση και η εμπειρία όμως κρύβεται εκεί, που θα ψάξεις και θα αναρωτηθείς: Εγώ γιατί το αφήνω αυτό διαρκώς για αύριο; Αφού το ήθελα τόσο πολύ, τι στιγμή που σημείωνα τους στόχους μου. 
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάθε στόχος που αφήνουμε ανολοκλήρωτο εντάσσεται σε κάποια από τις τρεις κατηγορίες:

1. Δεν είναι η ώρα του τώρα 
2. Έχει από πίσω έναν κρυμμένο φόβο και πολλές πεποιθήσεις της κατηγορίας “Δεν το αξίζω / Πάλι δε θα τα καταφέρω κ.λ.π.”
3. Είναι απλά κάτι που τελικά η ψυχή μας ποτέ δεν πόθησε αρκετά. 

Για το Νο. 1, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Απλά να αφεθούμε με εμπιστοσύνη και με πίστη ότι την κατάλληλη στιγμή αυτό που είναι να ζήσουμε ή να έχουμε, θα γίνει. Ο κόσμος να χαλάσει, που λέμε. 

Για τα Νο. 2 και Νο. 3 όμως η ευθύνη είναι 100% δική μας

Έτσι:
Το Νο.2 είναι μια εκπληκτική ευκαιρία για διεύρυνση και προσωπική εξέλιξη. Κάτι άλλο που μου αποδεικνύουν περίτρανα τα τελευταία χρόνια είναι το ότι “Στην πράξη έρχεται η Αυτοβελτίωση.”
Το Νο. 3 απλά μας φέρνει και πάλι προ των ευθυνών μας για να γίνουμε ειλικρινείς με τον εαυτό μας:

• Τελικά εγώ αυτό το θέλω; 
• Μήπως το θέλει η Κοινωνία;
• Αν νιώθω ότι το θέλω εγώ, είναι κάτι που έρχεται από όλο μου το είναι;

Υπάρχει περίπτωση να κρύβεται από πίσω ένας πληγωμένος εγωισμός, ή ένα πείσμα από μια ανεκπλήρωτη εμπειρία του παρελθόντος; 
Πολλές φορές όλα λύνονται όταν απλά βρίσκουμε το θάρρος να πούμε ότι αυτό που πιστεύαμε ότι θέλουμε, στη θεωρία, στην πράξη τελικά δεν ήταν και τόσο σημαντικό. 

Ο παράγοντας Συνήθειες στη μακροχρόνια εξέλιξή μας

Στο τέλος όλων, φέτος συνειδητοποίησα ότι, αυτό που διαχωρίζει μια ζωή εκπληρωμένων στόχων, από μια ζωή ονείρων που έμειναν απωθημένα και δεν υλοποιήθηκαν ποτέ είναι τι γίνεται μετά. Αφού γράψουμε τα όνειρα μας στο χαρτί και τα μετατρέψουμε στη λίστα με τους στόχους μας για την επόμενη μέρα, μήνα ή έτος. 

Κάθε στόχος είναι ένα μακροχρόνιο αποτέλεσμα. 
Το μακροχρόνιο αποτέλεσμα δεν έχει μόνο τον παράγοντα χρόνο μέσα του. Το μυστικό είναι στον παράγοντα δράση. 

Έτσι, το πώς θα δω τη ζωή μου σε 6 μήνες από τώρα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις καθημερινές συνήθειες που έχω στη ζωή μου τώρα. 

Για παράδειγμα:

Αν εγώ διαβάζω, ενημερώνομαι και μαθαίνω κάτι καινούργιο κάθε μέρα, έχω πολύ περισσότερες πιθανότητες να βρίσκομαι μέσα στις εξελίξεις του επαγγέλματός μου (ή και μπροστά από αυτές), από το αν απλά το μόνο που κάνω είναι να βλέπω τη μια σειρά μετά την άλλη στο Netflix. 
Αν θέλω να οργανώσω ένα υπερατλαντικό ταξίδι αντίστοιχα: Έχω πολύ περισσότερες πιθανότητες να το επιτύχω αν βάλω τα δεδομένα μου κάτω και αρχίσω να εξοικονομώ χρήματα κάθε μήνα, από το να λέω απλά “Δε γίνεται και είναι πανάκριβο”, χωρίς να έχω κάνει την παραμικρή έρευνα πρώτα. 

Συμφωνείς; Ποια είναι η δική σου άποψη σε αυτό;

Κλείνοντας θέλω:

Αρχικά, να σου ευχηθώ Καλό Μήνα και να είναι ένας γιορτινός Δεκέμβριος, με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη κι αν δε σου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Είναι μία ακόμη χρονιά που κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Ας μας το αναγνωρίσουμε, χωρίς προσδοκίες. 🙂

Στη συνέχεια, να πω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένη που αυτή τη χρονιά θα μπορέσω να μιλήσω πιο αναλυτικά:

• για την πρακτική που βρίσκεται πίσω από την ολοκλήρωση των στόχων μας,
• καθώς και για την συνειδητή χρήση των χρημάτων, ως μία βασική συνήθεια που μπορεί να οδηγήσει στην αφθονία.

Όλα αυτά φυσικά στο σεμινάριο που έχει γίνει πλέον θεσμός στο Somanous by Anastasia: Manifesting 2020 | The Infinite Being Edition.

Προς το παρόν, ήρθε Δεκέμβριος, ας το γιορτάσουμε κατάλληλα!

---

Post in English

December. A sweet month, full of festive mood and yet another opportunity to communicate with our inner child, whether they lived or didn’t live all they wanted in the first years of their lives. In addition to that, whether they live the way they want, or not in the present.

What have you accomplished and what have you left behind this year?

Don’t criticise yourself. Just ask them why and talk to them:

“Honestly, what could we do differently, but together?”

2019 was a year of observation for me. I have set goals that were accomplished before I even imagined it, and others who simply stayed in the drawer as I held on to my procrastination: “Not now, there is no free time.”

So, now that it’s December again and I observe the past months, I come to my conclusion for this year. The real knowledge and experience, are hidden in the moments where you will search and ask yourself: Why am I leaving this up for tomorrow? I wanted it so much, the moment I set my goals. One could say that each goal we leave unfinished falls into one of three categories:

1. Now it’s not the time
2. Behind a goal lies a hidden fear and many beliefs like “I don’t deserve it / I will never get it again, etc.”
3. It’s just something that our souls have never longed for.

For No. 1, there is not much we can do. Just let go with confidence and with the belief that, no matter what, when it is time, what it is to live or have will come and find you.

For No. 2 and No. 3 however, the responsibility is 100% ours.

So:
No.2 is an amazing opportunity for enlargement and personal development. I firmly believe that Self-Improvement comes into practice. No. 3 simply brings us back to our responsibilities, to be honest with ourselves:

• Do I want this?
• Is it something that doesn’t resonate with my heart, but with the rules of Society?
• Do I want this for real? From the bottom of my heart?

Or maybe this is a goal coming from wounded selfishness, or stubbornness from an unfulfilled experience of the past?
There are times where everything is solved when we simply find the courage to say that what we thought we wanted in theory, in the end, was not that important.

The Habit factor in our long-term evolution

Looking back, throughout this year I realized that what separates a life of fulfilled goals from a life of dreams that were left behind and never materialized is what we do after the goal-setting. After writing our dreams on paper and converting them to our goals list for the next day, month or year.

Every goal is a long-term result.

The long-term effect is not just the time factor within it.

The secret is in the part where we take action.

So, how I see my life in 6 months from now is inextricably linked to the daily habits I have in my life right now.

For example:

If I read, update, and learn something new every day, I’m much more likely to be in (or even ahead of) my career than just constantly watching my favourite TV series.
Respectively, If I want to plan a transatlantic trip: I’m much more likely to succeed if I put my data down and start saving money every month than just saying “It’s not and it’s expensive”, without doing a little research first. Do you agree? What is your opinion on this?

Wrapping Up:

For now, I want to wish you to have a Happy Month and to be one festive December, by any means. Even if you don’t like Christmas. It’s another year that we did the best we could. Let us recognize it, with no expectations. 🙂
So, let’s just dance: